دانلود نسخه ویدئویی با حجم ۹۵ مگ
متن زیر خلاصه‌ای از فایل ویدئویی بالا میباشد، اگر امکان دانلود و مشاهده‌ی فایل بالا را ندارید، میتوانید از مطالعه‌ی متن زیر لذت ببرید.
خیلی از ما به دنبال بهترین روش برای یادگیری برنامه نویسی هستیم. اما اگر با بدترین روش برای یادگیری برنامه نویسی آشنایی نداشته باشیم، نمیتوانیم بهترین روش را پیدا کنیم.
در این فایل آموزشی درباره‌ی یک اشتباه بزرگ در یادگیری صحبت میکنیم: انباشت اطلاعات
همه درگیرش هستیم
انباشت اطلاعات یکی از فراگیر ترین مشکلاتی است که هرکسی که میخواهد شروع به یادگیری یک علم جدید بکند، درگیر آن خواهد شد.
منظورمان از انباشت اطلاعات چیست؟
فرض کنید که میخواهیم طراحی وب با HTML5 و CSS3 را یاد بگیریم. برای یادگیری:
- یک کتاب از نمایشگاه کتاب خریداری میکنیم
- چندین جزوه‌ی pdf را پرینت گرفته و سیم میزنیم
- چندین دوره‌ی آموزشی به زبان فارسی را خریداری میکنیم
- چندصد گیگ فایل آموزشی را از دوستان و آشنایانمان دریافت میکنیم و در هاردمان میریزیم
- کلکسیونی از سایت های آموزشی را در مرورگر خود ذخیره میکنیم
و نهایتا بعد از پیدا کردن چند ده منبع آموزشی، به خودمان میگوییم:
خب بریم و یادگیری رو شروع کنیم و به امید خدا در چند ماه آینده حرفه‌ای شویم و کلی پول به جیب بزنیم!
اما وقتی میخواهیم یادگیری را شروع کنیم، با یک مشکل بزرگ مواجه میشویم. در ادامه به این مشکل میپردازیم.
انباشت اطلاعات با ما چه کار میکند؟
وقتی که منابع‌مان برای یادگیری زیاد میشود، دچار تعدد انتخاب میشویم. ده ها منبع مختلف برای یادگیری داریم و نمیدانیم که از کدام منبع شروع کنیم.
یک منبع را برای یادگیری انتخاب میکنیم. آن را شروع میکنیم. اگر کتاب باشد چند صفحه ای از آن میخوانیم و اگر دوره‌ی آموزشی باشد، چند ساعتی از آن را دنبال میکنیم.
بعد حس میکنیم که آن منبع آموزشی، آن چیزی که میخواستیم نبوده به سراغ منبع آموزشی بعدی میرویم. آن منبع را هم کمی پیگیری میکنیم و حس میکنیم که به منبعی بهتر از آن نیز دسترسی داریم.
در واقع به این دلیل که منابع بسیار زیادی در دسترس داریم، دچار تعدد انتخاب میشویم و نمتوانیم فرایند یادگیری را به درستی به پایان برسانیم.
چطور از دچار شدن به این مشکل دوری کنیم؟
انباشت اطلاعات به یک دلیل برای ما پیش آمده است: زیاد بودن اطلاعات. و فقط به یک روش هم میشود از آن جلوگیری کرد: کم کردن اطلاعات.
وقتی میخواهیم یک موضوعی را یاد بگیریم، قبل از آن تحقیق و بررسی بسیار مهم است.
تحقیق میکنیم و بهترین منبع آموزشی در آن حیطه را پیدا میکنیم. بعد از اینکه حس کردیم این منبع آموزشی میتواند برای ما بسیار مفید باشد، اقدام به حذف کردن و از دسترس خارج کردن منابع آموزشی دیگر میشویم. بصورتی که اگر در وسط کار وسوسه شدیم، دوباره به سراغ یک منبع آموزشی دیگر نرویم.
باید سعی کنیم که یک منبع آموزشی را انتخاب کنیم. میتواند کتاب باشد، فایل ویدئویی باشد و یا یک مدرس خصوصی. سپس تمام سعی‌مان را بکنیم که یادگیری و مشاهده‌ی آن منبع را به پایان برسانیم و سپس به سراغ منبع آموزشی دیگری برویم.
یک نکته‌ی مهم
هنگامی که به اتمام یک منبع آموزشی میرسیم، زمان آن است که به سراغ منبع آموزشی بعدی برویم. اما یک نکته‌ی مهم در این خصوص وجود دارد:
قسمت هایی از منبع آموزشی دوم را باید بخوانیم، که در آن ها ضعف داریم و منبع آموزشی اول، آن بخش را به درستی توضیح نداده است و ما در آن منبع ضعف داریم.
برای مثال اگر ما در بحث شی گرایی در PHP دچار مشکل هستیم و در منبع دوم در فصل ۵ درباره‌ی شی گرایی توضیح داده است، نباید ۵ فصل اول که تکرار مکررات منبع قبلی است را دوباره بخوانیم.
بلکه باید به سراغ قسمتی از منابع جدید برویم، که در آن ها ضعف داریم. به زبان ساده تر:
هر منبع آموزشی باید به ما کمک کند که در یک مبحث خاص، حرفه ای شویم.
نیاز نیست برای مثال روش تعریف متغیرها را از ۵ منبع آموزشی مختلف یاد بگیرید. بلکه سعی کنید از ۵ منبع آموزشی، ۵ نکته و مبحث جدید را یاد بگیرید. اگر از تمام منابع یک سری نکات ثابت را یاد بگیرید، هیچ فرقی نمیکند که ۱ منبع را مطالعه کرده باشید یا ۵ منبع. در هر صورت علم شما در حد همان ۱ منبع آموزشی است،با این تفاوت که ۵ مرتبه آنها را دوباره یاد گرفتید، که رسما هیچ سودی برای شما نمیتواند داشته باشد.
